to dzisiaj znów jest ten dzień
w którym tak wiele stało się
i choć dawne łzy już w ziemię wsiąknęły
a światło tamtych gwiazd nie rozświetla nieba
nurt upływających dni nie zdołał zgasić
żaru naszego cierpienia
czas nie jest lekarzem wszystkich ran
bo w najgłębszych kryje się nieśmiertelny ptak
ptak bólu któremu odcięto skrzydła
ptak w klatce milczenia uwięziony
lecz i on w niebo kiedyś się wzbije
mimo klatki i odciętych skrzydeł
myśli mogą wypłowieć i wyczerpać się łzy
ale serce zachowa obraz żywy -
to dzisiaj znów jest ten dzień
w którym tak wiele stało się
środa, 28 maja 2008
TEN DZIEŃ
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
3 komentarze:
Niesamowite metafory. Śliczne.
Czy czas leczy jakiekolwiek rany? Myślę, że to jest złudne. Czas przykrywa rany, ale z nich nie leczy. Tak jak rana Froda, zadana przez Króla Nazguli, która nigdy do końca nie zostanie zaleczona.
Tak, masz rację. Czas może zatuszować ranę, znieczulić trochę ból, ale nie wyleczy z tego.
Kolejny raz spotykam się z tak trafną interpretacją wątku "Władcy Pierścieni" Twojego autorstwa, że mobilizuje mnie to do ponownego przeczytania tego dzieła. Zresztą, jak napisałeś na swoim blogu, książkę tę trzeba przeanalizować wiele razy, aby ją choć trochę zgłębić.
Cieszę się, że moje słowa mają taki efekt. Polecam przeczytanie Władcy Pierścieni w oryginale. Wrażenia i refleksje są nieporównywalnie większe.
Prześlij komentarz